Zondag 2 oktober 2011 : De Marathon van Keulen
Bij het opstellen van de kalender voor het jaar 2011 had het bestuur van de Meelopers Meise besloten om dit jaar de al bijna traditionele Champagneloop eens over te slaan,
en te kiezen voor een weekendje Keulen, de plaats waar voorzitter Dany het grootste gedeelte van zijn jeugd doorbracht.
Een aantal leden kreeg, na verschillende jaren joggings gelopen te hebben met afstanden vanaf 5 km tot halve marathons, de kriebels om toch eens een echte marathon aan te vatten.
Meelopers Meise is en blijft een gezellige joggingclub waar alles mogelijk is en iedereen op zijn/haar niveau traint en af en toe meedoet aan joggings.
Het lopen van een marathon, voor wie daar eens zin in heeft, zonder tijdsdruk, past dan ook prima in de filosofie van onze club.
Een elftal van onze leden begon in de loop van dit jaar met de nodige voorbereidingen, schema's en trainingen en ook de menu's moesten dichter bij 2 oktober worden aangepast (sommige lopers willen het komende halfjaar het woord "koolhydraten" dan ook niet meer horen).
Eén van de redenen om voor Keulen te kiezen was de mogelijkheid om de 42,195 km ook in estafette te kunnen afleggen, om het toch voor alle Meelopers mogelijk te maken om mee te kunnen lopen.
Voor deze estafette konden we 4 ploegen van 4 lopers samenstellen waardoor de groep Keulengangers alweer flink groter werd.
Daarnaast kunnen de Meelopers altijd rekenen op een trouwe schare supporters zodat de bus naar Keulen goed gevuld was.
Zaterdagmorgen om half negen stond de bus gereed om de Meelopers met supporters naar Keulen te brengen.
De weergoden hadden na een tegenvallende zomer besloten dat ze nog wat hadden goed te maken
en hadden het einde van september en het eerste weekend van oktober uitgekozen om voor de laatste maal met hoogzomers weer uit te pakken,
met hoge temperaturen, een stralende zon en een staalblauwe lucht tot gevolg.
Fijn voor de organisatie en de supporters, voor de lopers iets te veel van het goede, maar daarom niet getreurd.
Na een korte tussenstop om de broodjes smos te verorberen kwam de bus aan in het warme Keulen, alwaar we dankzij de strenge Duitse parkeerwachters een aantal extra rondjes door de stad voorgeschoteld kregen.
Dan naar de "Messe"hallen van Keulen waar de startnummers met toebehoren konden worden afgehaald, alvorens de erg drukke binnenstad in te duiken.
Al het geslenter door de straten was niet echt een goede voorbereiding voor onze elf moedigen, maar niemand hoorde hen klagen.
Weer terug naar de "Messe" voor een bord pasta en een glas alcoholvrij bier dat onze Belgische bierkenners ongetwijfeld aan een bekend Nederlands biermerk deed denken, en dan met de bus eindelijk naar het hotel, om de avond voor de grote dag "rustig" door te brengen.
De Meelopers zouden de Meelopers niet zijn om van dat voornemen niet veel in praktijk te brengen, de bar en het terras van het hotel werden toch tot een stuk in de avond druk bezocht.
(Let op, ik heb het woord "avond" gebruikt in plaats van het woord "nacht" dat ik onder andere omstandigheden zeker had moeten gebruiken, dus er was toch wel een klein beetje "serieus" in de ploeg.)
Zondag 2 oktober, de grote dag :
Zoals beloofd een warme zonnige zomerdag in de herfst.
De bus vertrok ruim op tijd richting de Messe voor de start van de marathon en de estafette. We gaan u niet langer in spanning houden, hier zijn de deelnemers aan de Marathon :
MJ, Dany G., Ellen, Inkepit, Stefke, Jean-Pierre, Danny, Stefaan M., Pieter Claes, Dominique A. en Ludo.
De vier estafetteploegen bestonden uit :
Jurgen, Ariane, Marina, Veerle
Johan I, Domi, Tineke, Greta
Cees, Ilse, Gudrun, Goedele
Carla, Els, Anya, Johan II
Hierbij een speciale vermelding voor onze twee (nu ex-) Start-to-Runners Greta en Veerle, en voor Johan die de afstand van ruim 10 km twee maal liep.
En dan waren daar natuurlijk onze, zoals altijd, enthousiaste supporters :
Kristof, Karine, Nele, Gloria, Suzanne en onze nieuwste supporters, de vrouw en kinderen van Pieter : Els, Féline en Leander.
Op deze vroege zondagmorgen vertrokken dan ook nog, als grote verrassing, Evi, Werner, Roger en Jacqueline per auto uit Wolvertem om de supportersgroep te versterken.
Jammer dat Peter op het laatste moment moest afhaken, maar hij bleef goed op de hoogte via telefoon en sms.
Om ongeveer kwart voor twaalf vertrokken de elf marathonlopers en de eerste vier estafetters voor hun glorieuze tocht door het warme en mooie Keulen, over één van de vele bruggen die de beide Rijnoevers verbinden, door de stad, door parken, langs de Rijn, aangemoedigd door een indrukwekkende zee van mensen, voor al onze lopers een geheel nieuwe ervaring. De MM-supporters stonden op verschillende plaatsen langs het parcours enthousiast met de vlag te zwaaien, versterkt, waar het kon, met de estafetters die op dat moment niet liepen. Ze lieten zich, zoals gewoonlijk, goed opmerken voor de lopers.
De aankomst was voor, vooral de Marathonlopers, een indrukwekkend moment, alle MM'ers kwamen gezond en zonder problemen over de meet.
Voor de supporters was het moeilijk om na de finish snel bij de lopers te komen;
ze werden een kilometer lang afgeschermd door een muur die de vergelijking met die bekendere muur in Berlijn redelijk kon doorstaan.
Na lang zoeken vonden lopers en supporters elkaar dan toch en kon het uitwisselen van ervaringen en avonturen beginnen.
Na een verfrissende douche en nog een glaasje op het plein voor de hal
(ja het was weer zo ver Danny, de banken en stoelen werden weer onder de Meelopers weggehaald) op zoek naar de bus
die ons via een een tussenstop bij de Burger King snel en veilig terugreed naar Wolvertem.
Weer een mooi hoofdstuk afgesloten in de vijfjarige geschiedenis van onze gezellige club.
CB
Bij het opstellen van de kalender voor het jaar 2011 had het bestuur van de Meelopers Meise besloten om dit jaar de al bijna traditionele Champagneloop eens over te slaan,
en te kiezen voor een weekendje Keulen, de plaats waar voorzitter Dany het grootste gedeelte van zijn jeugd doorbracht.
Een aantal leden kreeg, na verschillende jaren joggings gelopen te hebben met afstanden vanaf 5 km tot halve marathons, de kriebels om toch eens een echte marathon aan te vatten.
Meelopers Meise is en blijft een gezellige joggingclub waar alles mogelijk is en iedereen op zijn/haar niveau traint en af en toe meedoet aan joggings.
Het lopen van een marathon, voor wie daar eens zin in heeft, zonder tijdsdruk, past dan ook prima in de filosofie van onze club.
Een elftal van onze leden begon in de loop van dit jaar met de nodige voorbereidingen, schema's en trainingen en ook de menu's moesten dichter bij 2 oktober worden aangepast (sommige lopers willen het komende halfjaar het woord "koolhydraten" dan ook niet meer horen).
Eén van de redenen om voor Keulen te kiezen was de mogelijkheid om de 42,195 km ook in estafette te kunnen afleggen, om het toch voor alle Meelopers mogelijk te maken om mee te kunnen lopen.
Voor deze estafette konden we 4 ploegen van 4 lopers samenstellen waardoor de groep Keulengangers alweer flink groter werd.
Daarnaast kunnen de Meelopers altijd rekenen op een trouwe schare supporters zodat de bus naar Keulen goed gevuld was.
Zaterdagmorgen om half negen stond de bus gereed om de Meelopers met supporters naar Keulen te brengen.
De weergoden hadden na een tegenvallende zomer besloten dat ze nog wat hadden goed te maken
en hadden het einde van september en het eerste weekend van oktober uitgekozen om voor de laatste maal met hoogzomers weer uit te pakken,
met hoge temperaturen, een stralende zon en een staalblauwe lucht tot gevolg.
Fijn voor de organisatie en de supporters, voor de lopers iets te veel van het goede, maar daarom niet getreurd.
Na een korte tussenstop om de broodjes smos te verorberen kwam de bus aan in het warme Keulen, alwaar we dankzij de strenge Duitse parkeerwachters een aantal extra rondjes door de stad voorgeschoteld kregen.
Dan naar de "Messe"hallen van Keulen waar de startnummers met toebehoren konden worden afgehaald, alvorens de erg drukke binnenstad in te duiken.
Al het geslenter door de straten was niet echt een goede voorbereiding voor onze elf moedigen, maar niemand hoorde hen klagen.
Weer terug naar de "Messe" voor een bord pasta en een glas alcoholvrij bier dat onze Belgische bierkenners ongetwijfeld aan een bekend Nederlands biermerk deed denken, en dan met de bus eindelijk naar het hotel, om de avond voor de grote dag "rustig" door te brengen.
De Meelopers zouden de Meelopers niet zijn om van dat voornemen niet veel in praktijk te brengen, de bar en het terras van het hotel werden toch tot een stuk in de avond druk bezocht.
(Let op, ik heb het woord "avond" gebruikt in plaats van het woord "nacht" dat ik onder andere omstandigheden zeker had moeten gebruiken, dus er was toch wel een klein beetje "serieus" in de ploeg.)
Zondag 2 oktober, de grote dag :
Zoals beloofd een warme zonnige zomerdag in de herfst.
De bus vertrok ruim op tijd richting de Messe voor de start van de marathon en de estafette. We gaan u niet langer in spanning houden, hier zijn de deelnemers aan de Marathon :
MJ, Dany G., Ellen, Inkepit, Stefke, Jean-Pierre, Danny, Stefaan M., Pieter Claes, Dominique A. en Ludo.
De vier estafetteploegen bestonden uit :
Jurgen, Ariane, Marina, Veerle
Johan I, Domi, Tineke, Greta
Cees, Ilse, Gudrun, Goedele
Carla, Els, Anya, Johan II
Hierbij een speciale vermelding voor onze twee (nu ex-) Start-to-Runners Greta en Veerle, en voor Johan die de afstand van ruim 10 km twee maal liep.
En dan waren daar natuurlijk onze, zoals altijd, enthousiaste supporters :
Kristof, Karine, Nele, Gloria, Suzanne en onze nieuwste supporters, de vrouw en kinderen van Pieter : Els, Féline en Leander.
Op deze vroege zondagmorgen vertrokken dan ook nog, als grote verrassing, Evi, Werner, Roger en Jacqueline per auto uit Wolvertem om de supportersgroep te versterken.
Jammer dat Peter op het laatste moment moest afhaken, maar hij bleef goed op de hoogte via telefoon en sms.
Om ongeveer kwart voor twaalf vertrokken de elf marathonlopers en de eerste vier estafetters voor hun glorieuze tocht door het warme en mooie Keulen, over één van de vele bruggen die de beide Rijnoevers verbinden, door de stad, door parken, langs de Rijn, aangemoedigd door een indrukwekkende zee van mensen, voor al onze lopers een geheel nieuwe ervaring. De MM-supporters stonden op verschillende plaatsen langs het parcours enthousiast met de vlag te zwaaien, versterkt, waar het kon, met de estafetters die op dat moment niet liepen. Ze lieten zich, zoals gewoonlijk, goed opmerken voor de lopers.
De aankomst was voor, vooral de Marathonlopers, een indrukwekkend moment, alle MM'ers kwamen gezond en zonder problemen over de meet.
Voor de supporters was het moeilijk om na de finish snel bij de lopers te komen;
ze werden een kilometer lang afgeschermd door een muur die de vergelijking met die bekendere muur in Berlijn redelijk kon doorstaan.
Na lang zoeken vonden lopers en supporters elkaar dan toch en kon het uitwisselen van ervaringen en avonturen beginnen.
Na een verfrissende douche en nog een glaasje op het plein voor de hal
(ja het was weer zo ver Danny, de banken en stoelen werden weer onder de Meelopers weggehaald) op zoek naar de bus
die ons via een een tussenstop bij de Burger King snel en veilig terugreed naar Wolvertem.
Weer een mooi hoofdstuk afgesloten in de vijfjarige geschiedenis van onze gezellige club.
CB